මා හද නුඹ ළඟට පනී

සීතල රැෙයක වුව උණුසුම හදට දැනී සියොලඟ සලිත වී අැති බව යයි ෙමමට දැනී නුඹ ළඟ සිටියනම් කරනා ෙදය මම ෙනාදනී පැහැසර කිකිළිෙය් මා හද නුඹ ළඟට පනී

ඉකිබිඳුම

පා යුග නගද්දී මා සිප් හල ඇතුලේ
නෙතඟින් හෙලු බැල්මකින් මා හද උමතු කලේ
ඔබ යනෙනා තැනට මා නෙත ගමන් කලේ
වදනින් දෙකෙන් මගෙ ලෝකය වෙනස් කලේ

ටියුෂන් යන්න මම අවසර ගත්ත බලෙන්
නුඹ හා පෙමින් ඉන්නට හැකි උනා ඉතින්
ටියුෂන් එකත් කට් කර කර ගමන් ගිහින්
අද ‍යව්වනය පියඹයි මගේ කඳුළු මතින්

සංසාරය මෙහෙමමයි කියලා අපි හිතුවාට
පාසැල් නොගොස් නුඹ හා පෙම් කෙලියාට
දසකඩ මස පිරෙන්නට තව කල් තිබුනාට
අම්මේ සමාවුව මැන දුක දුන්නාට

අම්මා තාත්තා ගුරුවර ගුරුවරියෝ
සිහිවන විටදි මා ළඟ සිටි සුමිතුරියෝ
සමනල ලොවක මා තනිවම සැරිසැරියෝ
නුඹලා ලඟට දැන්නම් එන්නට බැරියෝ

කළා අනුවණ කමක්
නොවිමසා කිසිවක්
අනේ මගේ නැගණියක්
එසේ නොකරනු මැනවි කිසිවක්

නුෙඹ හද මඩල.............

විකසිත කුසුමක ෙරාන්සුණු අතරේ...

තුඩගින් හෙමිහිට කලතන ෙමාෙහාෙත්

හදවත කැලෙතන සුමිහිරි හැඟුමන්

කෙලෙසද සවනට ෙකාදුරන්ෙන්......

මල්සර දුන්ෙන් මල් හී පහරින්

ළය මත සිදුරක් අැතිවීෙදා්

ඒතුළින් ගලනා අාදර දියවර

නුෙඹ හද මඩලම නහවයිෙදා්........

කළ යුතු යමක් ඇතිද.......

මා ආ ම‍ඟේ පෙර කිසිදා දැක නොමැතී

සිදුවීමක් තිබේ හදවත පතුලෙහි නැවතී

පිංබර නුඹේ දෙනුවන යොමු කර රිසිතී

කළ යුතු යමක් ඇති දැයි බලනුද විමතී

බෝ පුද පිණිස

තෙල් මල් රැස

ගෙන විගස

ගයා හිස.....

අසුන පිරිසිදු කරමින්

මල් අසුරමින්

පහන් දල්වමින්

වතාවත් නිති කරමින්.....

ගත වූ නිමේෂයේ

දරු පැටියා මයේ

පංසල් සුනඛ මුඛයේ

ගැටී හැඩු හැටි මතක හිටියේ....

කල් යල් නොබලාම

දෑතට අරං පෙර සේම

හද නැගුණු දරු පෙම

නිසා දිව ගියා නොදැනිම.....

දොස්තරට පෙන්නුවා

ඉස්පිරිතාලේ ඉන්දුවා

බෙහෙත් ගැන දැක්වුවා

විසි එකක් විද්දුවා...

අනේ මගෙ දරුවා

මර හඩ දි දී හැඩුවා

මගේ හදවත දෙදරුවා

මක් කරන්නද හිතුවා.....

බෝධිය අසලකදී

සුපිංවත් බිමකදී

කරදරයකට මුදලදී

කුමන කරුමෙද අපට පලදී...

අනේ හාමුදුරුවනේ

නුඹගෙ බලු රෑනේ

හයිය පෙන්නූ සීනේ

නිසා පංසල් එන්නෙ නෑනේ.....

නවමු මිහිරක් නොලැබුණිද සඳ.........

මිරිඟුවෙහි රැඳි සිහිල් දියවර

දෑස් කෙවෙනිය වසා සනසයි.....

උමතුවෙන් නැගි ලතා තුරු හිස්

නොදැන මංපෙත් අතර හැසිරෙයි.....

සරා සඳ කඳු මතින් නැගි සඳ

නුරා කැල්මන් දසත පතුරයි......

මලින් ගිලිහුණු විහඟ රෑනක්

සොමි දියෙන් නැහැවී හඩයි.......

පෙරඹරින් හිරු කිරණ විහිදා

නව දිනක දොර විවර වන විට....

කෙමි තුළින් පිට පනින කුසුමන්

නව ලොවට හිනැහී එබෙන විට....

පියුම් ගීතය සවන වැකෙනා

නිදි වරවු මත්වූ බිඟුන් හට...

නවමු මිහිරක් නොලැබුණිද සඳ

පවසමි ඒ බැව් මෙමා කෙලෙසකට.......

මම තනිවම මෙහි හැඩුවා........

ආදරයට කියන වදන්

දෙසවන් ළඟ රැවි දෙන විට

දෙනයන මගේ රුව සොයලා

සැම දිසාවේ දිව යන විට

නුඹෙ උණුහුම සොයන රැයෙක

ළඟින් නොයිඳ දුර සිටියට

මම තරහද නුඹත් එක්ක

මා වෙනුවෙන් දිවි රැක්කට........

පෙම් වදනට එස් එම් එස්

කණින් කොණින් මම බැලුවා

නුඹේ රුවට පොටෝ එවපු

පොටෝ ටිකත් මම බැලුවා

නුඹ තනියම මාවත ළඟ

සිටගෙන සිටි හැටු දුටුවා

අනේ නගේ නුඹ ළඟ නැති

මම තනිවම මෙහි හැඩුවා......

නුදුටු මිතුරියට........

සුවඳක් දැනී නැහැපුඩු මගේ හඩන විට

දෙනුවන් සොයයි සැම අත නුඹ දකින්නට

හදවත සැම විටම නුඹ හඩ අසන්නට

පැහැදී සැදී ඇතිබව ගනු සිහියකට.....

නුඹ වෙනුවෙන් මගෙ හදවත ඉකි ගැසුවා.........

තුරල් නොවී වැසි පොළවට රිද්දනවා
තිත්ත පැටවි නෑ බොර දිය උතුරනවා
වක්කඩ කෑඩී නුඹේ දහඩිය ගෙන යනවා
එදඩු පාලමෙන් මොගොඩට එනු බැරැවා

ගොමිමන් අදුර තනිකම දැක හිනගෙනවා
කවුලු වසා නෑ හිරිකඩ ගෙට එනවා

එන මග බලා ඇස් දෙක මගේ කකියනවා

සද ලග නොමැත හෙණ පිට හෙණ ‍පුපුරණවා

තෙල් නැති ලාමිපුව ගෙපැලේ මිය යනවා
කහට කෝප්පය එතනම ඇල් වෙනවා
හිමියනෙ කිම පමා පෙර මැදියම අත වැනුවා

නුඹ වෙනුවෙන් මගෙ හදවත ඉකි ගැසුවා

මිරිඟුවට පෙම් බැද........

මිරිගුවක් වෙත උමතුවෙන් මෙන් පෙම් බැද
දිව ගියා හිස හැරැණු අත මා පෙර දින
නොලද දා මා පැතු සිහිලැල් පෙම් ගඟ
හඩා වැටුණෙම් කදුළු සයුරට සම වැද

සතර අත ඉරි තලා සෙනෙහේ කැඩපත
රටා ඇමදපු සිත් මලුව මගේ හැඩි කර
කදුලු ලතැවිලි හදේ සුවසේ නිදිකර
ලැබු අවමන් මහමෙරකි මා පෙම් කර

ආදරේ ලඟ බොලද වු වද පෙමි හිත
දැහැන් බින්දෙම් සතුන් සියතුන් මග හැර
තවත් පල නැත සිහින අතරේ දුක් විද
කෙළෙස සොයමිද නොමල ගෙයකින් අබ ඇට

දෙසිතක් මතින්.................

හිරු සඳු දෙපසේ පායා එකවර

වැසි නැති දේදුනු බාබලුණි අම්බර

හිරු සඳු දෙපසේ පායා ආවත්

වැසි නැති දේදුනු කොහිදැයි නොදනිත්

එනිසා සොඳුරියෙ බලනු විපරමින්

හිරිකඩයක්වත් නැතිදැයි අවටින්

ඇළ දොළ ගංගා නිසලයි උන් තැන

අත් තටු සැලුවේ නෑ විහඟුන් කැළ

හිරු කිරණින් මුළු ලොව කලඑළිවී

සුවඳැති කුසුමන් හිනැහී පිපුනී

මල් මකරන්දය හදට දැනුනු කළ

තටු සොලවාවිද තුරුණු විහඟ කැළ

මොහොතක් නඋරම වෙරළට රිද්දන

රැළි නොනගාවුණි මුහුද දයාබර

නැවතී හිනැහුණු සුළඟ හමා ගිය

රහසක් කීවා සවනට පෙම්බර

ගං කොමළිය දිය පහස බෙදාදී

සයුරේ දිය රැළි නොයයි නැගී

මද නළ සමඟින් සිසිල දිදී

ඒ රැළි මා හද මතින් නගී

තුන් තිස් පැයෙහිම සිත සක්මන් කළ

හීන සැබෑවී හිනැහේ නෙතු යට

නෙතු යට හිනැහෙන සුන්දර සිහිනය

සැබවක් වී නෙතු පිටට පෙනෙන්නට

දෙචියන් පිහිටයි බුදුන්ගෙ සරණයි

හැම මොහොතෙම සිත සතුට වැඩෙන්නට

ලොවටම රහසේ ළංවූ මොහොතක

තැබුවා දෙතොලේ කුළුඳුල් හාදුව

ලොවටම රහසේ දැනෙනා උණුසුම

ජීවිතයම ආලෝක කරනු ඇත

( මගේ හිතවත්ම සොයුරියකගේ අදහස්ද සමඟින් මෙම නිර්මාණය ඉදිරිපත් කර ඇත.)

වෙනස

සුදුම සුදු වළා තීරයක්

සිතට දැනෙනා සැනසුමක්

වැසි ඵල නොමැති වගක්

කියාගත හැකි වේද කිසිවක්

කළුම කළු වළා තීරයක්

වටටම පෙනේ රිදී තිරයක්

වැටෙන විට වැහි බිඳුවක්

මිහි මත පිපේ මල් කැකුලක්

ඉඩෝරය දුරලන්න

ගහ කොලට පණ දෙන්න

මලින් ඵල බර වන්න

වසිනු මැන දිවි රැක ගන්න

ආයෙත් බිළි‍ෙඳෙක් වන්න

මිදුලට පැනල

ගත දුහුවිලි නාගන්න

අක්කා සමඟ

තර‍ඟෙට දුව පැරදෙන්න

අම්මා කවන විට

බත් කට කට කන්න

ආසයි මටත්

ආයෙත් බිළි‍ෙඳෙක් වන්න

නුඹ හා පෙමින් ඉන්නටය මට හැකි වේවා........

මගෙ නෙත් කොණින් උණු කඳුළැලි වෑහෙන්න

කළ කරුමය කිමද දෙවියනි වටහල දෙන්න

ඔබ නැති නිසාවෙන් මා ළඟ දැවටෙන්න

පෙරුමන් පුරමි තව තව පින් කර ගන්න

සංසාරේ අපි එකට හිටියා ලකුණු දැනේ

අද මා පමණි ඇයි දෙවියනි එහෙම උනේ

මා යන ගමන දැක තනියට නතරවුනේ

මගේ පැල්පතේ ආලෝකෙට මොකදවුනේ

යළි උපදින භවේ අපි ආයෙත් හමු වේවා

කිරි කැටියාට නුඹෙ ළමැදෙන් කිරිදේවා

එක වහලක් යටදි දුක සැප දෙක ගාවා

නුඹ හා පෙමින් ඉන්නට මට හැකි වේවා

දිගු කල් දිනේවා දියණියේ............

පායන සඳට

බැහැ නොවැ උපමා දෙන්න....

සුරතල් දියණියේ

මුව හසරැළි ලන්න...........

අරුණළු සමඟ

නව ලෝකය දැක ගන්න‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍...........

දිගු කල් දිනේවා

දිවි මඟ ජය ගන්න............

මට බැන බැන ගිය හැම එකාම බෙල්ලෙන් ඇදගෙන මම යනවා.....

හදතුළ තෙරපෙන දහසක් සිතුවිලි

බැහැ නොවැ පත් ඉරුවට ගන්ට..............

මනාපයට පොරකන විට

මිතුරාවුව බැහැ ඉවසන්ට................

මිතුරා පස මිතුරා කර

ගෙයින් ගෙයට පිය මැන යන්ට..............

වෙන්කළ කාලය අවසන්වී ඇත

ඒක මදැයි මට සැනසෙන්ට...........

කලක් ළඟින් දුකට සැප‍ට

එකට හිටිය මගේ මිතුරා.............

මගේ දුරුවලතැන් හොඳින් දන්නවා

කණින් කණට ඌ යයි කොඳුරා...........

මගේ වටේ තිබු සියළු මනාපත්

ඒකෙන් අරගත්තේ උදුරා............

කරන්න මට කිසිම දෙයක් නෑ

ඌ පර මක්කන් වඳුරා....................

පන්සල පල්ලිය කෝවිල් හැමතැන

වැඳගෙන මම පැතුමන් පැතුවා.............

මොනවා කිව්වද මම නම් දන්නෑ

එනමුත් මම වැඳගෙන හිතුවා..............

මේ එන ඡන්දෙදි මනාප ලැබුනොත්

ඉහලින් මම එය සමරනවා.................

මට බැන බැන ගිය හැම එකාම

බෙල්ලෙන් ඇදගෙන මම යනවා..............

මම යළි උපදිනවා............

දස වසරක් තුළ
සිත සිරකර නැගි
සෙනෙහස හදතුළ
දළුලනවා.....

මා ගම් පියසට
නුඹ සපැමිණි වග
මගේ මුළු දිවියම
බබලනවා.........

නුඹට දොඩන්නට
දහසක් දේ ඇත
ඒ හැම මා හද
රැව්දෙනවා.........

නුඹෙ දුරකථනයේ
අංකය පැතුවෙමි
එය නොලැබී
මා ලත වෙනවා........

එනමුදු පසුබට
නොවී දිරිය ගමි
මගේ අංකය
නුඹ හට දෙනවා........

නුඹ මගේ අංකය
ගත්තොත් සොදුරියේ
අම්මප මම යළි
උපදිනවා.................

මම වෙමි නුඹෙ අප්පච්චී.............

නෙතු කඳුළැලි

ගත දහදිය

රුහිරු සමඟ

එකට අනා

හදෙහි නැගෙන

පිය සෙනහෙස

නුඹ වෙනුවෙන්

වෙන්කෙරුවා..............

සිතිජ ඉමේ

කොතැනක සිට

නුඹ ආවත්

මගෙ උරුමෙට

මම රකිනෙමි

නුඹ පුතුනේ

මගේ නමින්

ලොව නගන්ට.................

නෙතු පියනින්

විවිරවු නෙත

හරවා මාගේ මුහුණට

බලනු මැනවි

බලනු මැනවි

හඳුනනවද

මම පෙර සිට...........

මුව පොඩියෙහි

දෙකෙළවරින්

දත් නැති කට

තොල් විදහා

මදහස පා

සිනහා වෙයන්

මම වෙමි නුඹෙ

අප්පච්චී.....................

සමරමු අපි උතුම් ලෙසින්..........

වසර ගණන් පෙම් කරලා

මුළු ලොවටම හොර රහසේ

නුඹ කැන්දන් ළඟට මගේ

බොහෝ කලක් ගෙවී ගිහින්...........

සැමට හොරෙන් හැංගි හැංගි

බඩ වැටිවල වෙල් එළියේ

නුඹෙ රුව දැක ගත්තෙමි මම

නුඹට ඒව මතක නැද්ද............

දොල පාරෙන් එගොඩ වෙලා

වැව් තාවුල්ලෙන් මතුවී

නුඹ එන විට වැව් බැම්මේ

දුටු අසිරිය මට මතකයි..........

ලිහා දැමු දිගු කෙහෙරැල්

සුළ‍‍‍ඟේසැටි කියා පෑවා

සාරි පොටට සුළඟ හැමුවෙ

නුඹෙ ලස්සන වැඩි වෙන්නයි..........

අපි දෙන්නා එකතුවෙලා

ගොඩ නැගු ලෝකය අරුමැයි

දරු පැටවුන් අපේ ලොවට

ගෙනෙන්නේ සුන්දර දසුනයි.........

එදා වගේ මේ හැම දේ

අද වාගේ මට මතකයි

මට වාගෙම නුඹේ සිතෙත්

මතකද සොඳුරුම සැමරුම්..........

විවාහයට පෙර අය හට

සමරන්නට එක දිනයක්

වෙන්කරලා තියෙන නමුත්

සිතූ ලෙසින් සමරන්නට...............

අවුරුද්දේ අනෙක් දවස්

සියල්ල අපි සමරන්නෙද

විවාහයේ උතුම් බැඳුම

සමරමු අපි උතුම් ලෙසින්.............

බුද්ධිය යොදවමු..............

සමනල යොවුන් සිත
තැන තැන නොදැන යනු ඇත
බුද්ධියෙ තියුණු නෙත
යොමා වළකනු කඳුළු බිඳු වත

මින් ඉදිරියට සම ලෙස සෙත සදපන්නේ...............

මහ මෙර තරම් උස නැති මුත් කඳු සිඛරේ
පණ නළ රැක ගන්න මම නැග්ගෙමි මිතුරේ
මාවත පුරා වැව් දිය ගලනා අතරේ
ගිම්හානය නුඹට හඩ ගැසුවෙත් අඳුරේ

මගෙ හඩ අසාගෙන අද නුඹ ඇවිදිල්ලා
වැසි දිය නොමැත සැම නැත ඇත වියැලීලා
සතියක් උනේ නැහැ නොවැතව කල් යවලා
නුඹගේ පීඩාව මට දැන් හොඳටම දැනිලා

වැස්සට නියඟයට අධිපති දෙවිවරුනේ
මේ මහ පොළව පවතින්නේ නුඹෙ නමිනේ
මිනිසුන් සතුන් වෙත මෙත් සිත පතුරමිනේ
මින් ඉදිරියට සම ලෙස සෙත සදපන්නේ

දෙවියනි උඩ බලන් ඉන්න..........

දවස්වලින් ගණන් කළොත් මතකෙට එන්නෑ කියන්න

කොහොම උනත් මම හදන්නේ මගෙ දුක ඔබ හට කියන්න

පසළොස්වක පෝය දවසේ පුර පසළොස්වක හඳ බලන්න

මේ වසරෙදි හැකිවේදැයි නිකමට හරි මට කියන්න

වැස්ස වැටුනෙ මහ පොළවට මිහිකත සිසිලස සදන්න

සිසිලස කොතරම් දරුණුද හදතුළ ගිණි දළු දමන්න

දරු පැටවුන් නෑ මිතුරන් ගං වතුරෙහි ගසා යන්න

මම කළ පව කිම දෙවිඳුනි මේ ලෝකේ තනිකරන්න

ගේ දොරවල් වතුපිටි හැම සියළු දේම නැති කරන්න

වැසි වැටුනා මගේ හිස මත මගේ දිවියම දිය කරන්න

උපන් නමුත් මම තනියම බැහැනේ මේ දුක දරන්න

මගෙ පැටවුන් වතුරෙ ගියා දෙවියනි උඩ බලන් ඉන්න

කැළඹිමක් තියෙන වග..............

පෙරදා පරිද්දෙන් පද වැල් මුමුණන්න

නොහැකිව තිබෙන්නේ ඇයි දෙවියනි විමසන්න

හදතුළ නැගෙන නව සිතුවිලි වලකන්න

කැළඹීමක් තියෙන වග පමණක් දැනගන්න

පණ යන එක හොඳා..........

පන් හිඳ අතට ගෙන පෙර මෙන් හැම දාම

ගොතනෙමි ලියන්නෙමි හද නැගි දුක කෝම

මම දුටුවනම නුඹ යන විට නොකියාම

පණ යන එක හොඳා කියලයි මට සිතුනේම

පෙරදා විලසින් මම පසු වෙන්නම්.............

කටු අකුලින් පිරි වන රොද මැද්දේ

වන මල නුඹ මගේ සිහි ලැල්ලේ.......

දසතින් හමනා මද නළ නුඹෙ වැද

නුඹ කිම මා හා කඳුලැල්ලේ............

හමන මද නළෙහි රැඳුණු විෂක් ඇත

බලනු මැනවි නුඹ විමසිල්ලේ..........

පෙරදා විලසින් මම පසු වෙන්නම්

නුඹ හා නිරතුරු හසරැල්ලේ.............

මිළක් තියෙනවා........

මල් වැස්සෙ තෙමී යන්න

මුතු කුඩ ඉහලා සිටින්න

පැතූ පැතුම් ඒ කාලේ

දැන් පලදෙනවා............

දැන් පලදෙනවා............

හාල් හැටට

පොල් පනහට

ගන්නටවෙයි කියල එහෙම

ඒ කාලේ නිකමටවත්

පැතුවෙම නැහැනේ.........

හිතුනෙම නැහැනේ..........

මගෙ ළඟ දැවටුන හැටියට

සවනට කෙඳිරූ වදනට

නපුරු බැලුම් කිසිම දිනෙක

ලැබෙයි කියල මේ විලසින්

සිතුවෙම නැහැනේ............

සිතුවෙම නැහැනේ................

ඔබෙන් ලැබුණු සුසුම් සුවඳ

පොල් ගෙඩියේ කිරි සුවඳට

සම කරන්න දැන් නම් මට

මිළක් තියෙනවා.........

මිළක් තියෙනවා........