දෑස් කෙවෙනිය වසා සනසයි.....
උමතුවෙන් නැගි ලතා තුරු හිස්
නොදැන මංපෙත් අතර හැසිරෙයි.....
සරා සඳ කඳු මතින් නැගි සඳ
නුරා කැල්මන් දසත පතුරයි......
මලින් ගිලිහුණු විහඟ රෑනක්
සොමි දියෙන් නැහැවී හඩයි.......
පෙරඹරින් හිරු කිරණ විහිදා
නව දිනක දොර විවර වන විට....
කෙමි තුළින් පිට පනින කුසුමන්
නව ලොවට හිනැහී එබෙන විට....
පියුම් ගීතය සවන වැකෙනා
නිදි වරවු මත්වූ බිඟුන් හට...
නවමු මිහිරක් නොලැබුණිද සඳ
පවසමි ඒ බැව් මෙමා කෙලෙසකට.......
No comments:
Post a Comment