විකසිතවනතුරු
තිමිරය දකින්නට
පෙරුමන් පුරනා
මල් කෙමියක සේ..........
නුඹ හද පතුලෙන්
මෝදු වෙවී මෝදු වෙවි
දැල්වෙමින් නැග ඇවිත්
නෙත් කෙවෙනියෙහි
දිදුලන නමුදු
දෙතොලතරින්
වා තලයට මුසුවී........
වා තලය සිසාරා
මගේ සවන් යුග
සනසාලන
ඒ සුමියුරු
වදන්පෙළ
ගලාහැලෙනතුරු
නොයිවසිල්ලෙන්
බලාහිඳින්නම්.......
No comments:
Post a Comment