Wednesday, 3 November 2010

වැන්දඹුවකගේ විලාපය.........

වියපත් නැත ගත
රූසිරු
කෝමළ සියොලඟ
ඇත රැඳිලා............

හිමි සඳ කොයිබද
නොදනිමි දෙවියනි
ඔහුගෙ සොහොන් පල
වල් වැදිලා.........

දරුවන් තිදෙනෙකි
උන්ගේ
කර දඩු
උස් කරලා..............

ගන්නට වෑයම්
කරනෙමි මම අද
සයනෙට
වෙන හිමියන් පතලා.........

පතිදම් රැක්කෙමි
හිමි සඳ සමඟින්
එකවහලක් යට
හිඳින කලේ.............

හිමියන් දැන් නැත
අසරණ මා අත
කොහිද බලේ..........

කුසගිනි ඇති විට
දරුවන් වැලපෙයි
ඒ ගිනි නිවනා
ලෙසින් ළයේ...........

කැමැත්තකින් නොව
අකමැත්තෙන්වුව
ගෙවෙන තරුණ කය
මිළක්කලේ...............

No comments:

Post a Comment