නින්ද නේන රෑ මැදියම
ගත සිසිලස දැවටෙනවා
එළිය ගෙනෙන ලන්තෑරුම
හදේ අඳුර දුරලනවා
රැල්ල ඇවිත් මගේ ළඟට
ඔරුව වටේ රඟ දෙනවා
දරු පැටවුන් සිහිවන විට
මුළු පපුවම පිච්චෙනවා.................
සවස ආවේ මහ සයුරට
දළ රළ අතරින් පාවී
මා එනු දුටු මාළු රෑන්
මාගෙන් ඈතට යාවී
ළය ඇවිලෙන දුක් ගිනි දුටු
මාළුන් මා වෙත ඒවී
ඔරු කඳ පිරෙනා විට උන්ගෙන්
හිරු කුමරුත් එයි පේවී................
උදෑසනම හබල අරන්
එන විට ගොඩ බිම පෙදෙසට
දෑතම මගෙ රිදුම් දෙවයි
දරා ගන්න බැහැනේ මට
පස්සෙන් විත් රළ පහරින්
සයුරෙන් දුන් සහයෝගෙට
කිරි කැටියගේ ටිකිරි සිනා
පුදනෙමි තුති මල් විලසට.............
No comments:
Post a Comment