සිතුවිල්ලක්වී
පාළුව තනිකම
රජයද්දී................
ඒ තනිකම මගේ
දෙගුණ තෙගුණ විය
ඔබගේ වියොව
කණ වෑහෙද්දී................
මින් පසු මගේ ළඟ
සෙවනැල්ලක් මෙන්
සිටින්නෙ කවුදැයි
විමසද්දී..................
නෙතඟින් ගිලිහුණු
කඳුළු බිංදුවක්
ගලා ගියා
නෙතු උතුරද්දී...............
No comments:
Post a Comment