Wednesday, 1 December 2010

‍පායනතුරු හිඳිමි මෙහෙම........

වැඩ ඇරුනත් වෙලාසනින්
මඟට බහින්නට විදිහක් නෑ
අඳුරු වලා අහස පුරා
ගිගුම් දි දී
මහ පොළවට කඩා වදී............

එක දිගටම මේ විදිහට
වහින වැස්සෙ තෙමී ගිහින්
මට හැදෙනා
පොඩි පොඩි ලෙඩ
බැහැ නොවැ දැන් දරාගන්ට............

එදා හිටං මගේ ළඟින්
පිහිටට සිටි නුඹවත් නැහැ
මගේ ළඟින් මුමුණ මුමුණ
මඟ දිගටම හිනාවෙවී
අපි දෙන්නා කී සැරයක්
යන්න එන්න ඇතිද එකට..............

ඇයි නුඹ අද වැඩට නාවේ
මට පාළුයි මට පාළුයි
මේ වැස්සෙ තෙමෙන්ට බැහැ
පායනතුරු හිඳිමි මෙහෙම.............


1 comment: