මා සමඟින් නුඹත් වරේ..............

වසරක ගෙවුම වසරක ඇරඹුමට හැරේ

වැසි දිය සමඟ නව සිතුවිලි බිමට පෙරේ

අවසන වසරෙ හැම උවදුරු පලව හැරේ

පියවර නගමු මා සමඟින් නුඹත් වරේ

මා අසලින් ඇදෙනව.............

පොද වැස්සට මල් පිපුනට

සැර වැස්සට මල් හැලෙනව

හිරු කිරණත් උදේ දවල්

එක එක විදිහට දැනෙනව

සුසුම සුසුම එකතුවෙලා

කඳුළු ගඟක් නෙත ගලනව

බැල්ම බැල්ම පිටට දිදී

නුඹ මා අසලින් ඇදෙනව

බිල්පත් ගොඩ වෙලා

දෙනෙත පියන් ඇඳට උනේ

එළිවෙනකං නිදාගන්න

මුදලාලිල වටේ යනව

බැහැ නොවැ මට නිදාගන්න

චෙක් ලියලා නැහැ නොවැ තව

ඒ අය හට බිල් ගෙවන්න

සංවර්ධනෙ රට නැංවෙයි

බිල්පත් ගොඩ වෙලා මෙන්න

නුඹේ වදන්..........

වැහි පොද පොද එකතුවෙලා

ගඟක් ගලනවා

වැලි කැට කැට එකතුවෙලා

කන්දක් වෙනවා

පැළ එක දෙක එකට වැඩී

කැළයක් වෙනවා

නුඹේ වදන් මගේ හදට

සතුට ගෙනෙනවා.......

මම බය වෙන් නෑ........

පොල් ගෙඩියට හැට උනාට

පොල් තෙල් තව මිළ උනාට

බඩු මිළ කොතරම් නැග්ගත්

මම බය වෙන් නෑ

මම බය වෙන් නෑ

අපේ පඩිය අඩු උනාට

ලොක්කට පඩි වැඩි උනාට

අපි කරනා මේ සේවය

මිළ කරන්න බෑ

මිළ කරන්න බෑ

මගේ ගෙදර පොඩි උනාට

කාමර එහි අඩු උනාට

රෑ තුන් යම සැපට නිදමි

නුඹට එහෙම බෑ

නුඹට එහෙම බෑ

වෙල් එළියේ නියර දිගේ

සරු ගොටු කොළ දඩු නෙලන්ට

ඇළ අයිනේ සැපට වැවෙන

අල ගස්වල ගොබ කපන්ට

මගේ පැටව් හරි දස්සයි

මම බය වෙන් නෑ

මම බය වෙන් නෑ

දුරින් ඉඳන් පෙම්කරන්ට.........

සඳ පායපු ලස්සන රෑ

ගිය මාසේ පහු උනාට

වළාකුලින් බර අහසේ

බැරිවුණි එය බලාගන්ට

හිත් අසසේ මගේ ලොවේ

මා අසලින් නැතිවුනාට

මං ආසයි ඔබත් එක්ක

දුරින හිඳන් පෙම්කරන්ට

ආදර සිත මගේ තවමත් තරුණයි.........

හමුවෙන්නට

පෙරුම් පුරන්නෙමි

යන එන මාවත්වල

හැසිරෙන්නෙමි

ඔබගේ උදව්වට

නිතර බලන්නෙමි

එනමුදු තවමත්

ඔබව සොයන්නෙමි.........

සසරේ පෙර සිට

‍සෙව්වා මතකයි

කොයි මොහොතේ හෝ

හමුවෙනු නිසැකයි

හමුවෙන මොහොතේ

හඳුනාගන්නට

ආදර සිත මගේ

තවමත් තරුණයි...........

සසර වසනා සැම දිනේ..........

සවන සංසිඳවමින් සහජීවනය සදමිනේ
වසන යසසට වෙමින් හදවතින් පිරිමදිමිනේ
කුමන දමනය සපිරිවරවුව මෙමාහට කන් යොමමිනේ
අමන අමදින සපත කරනෙමි සසර වසනා සැම දිනේ

මා අත කාසි නැත එනිසා මම තැවුනා ................

අතකට අතක් පානා

පොඩි දරුවා

වීදිය කොනේ දිව යන සැටි

මම දුටුවා

දැලි කුණු වැකුණු

කලිසම් පොඩියක් අඳවා

ඔබ සිටි ඉරියව්ව ‍

නෙතු කඳුළැලි ඉනුවා

මා අභියසට සපැමිණ

හසරුළි පානා

මැලියම් බැඳුණු දත්

කහ පැහැයෙන් දිලුනා

හසරැළි තුළින්

අවිහිංසක බව දැනුනා

මා අත කාසි නැත

එනිසා මම තැවුනා

මල සහ වට්ටිය.......

ඔබ පහනක් වුවොත්

මුළු ලොවටම එළිය දෙන

මම පෙරුමන් පුරමි

එහි සිළුවක් වන්න

මල් කූඩයක් වුව හොත්

මුනිඳුන් පුදන

මල් ගොමුවක් වෙලා

එමි ඔබ හා යන්න...........

මම සිළුවක් වුනොත්

එක වරකදි පහනේ

නැවතත් වරක්

දැල්වෙන්නට බැහැනේ

උදයට පිපී තිබුණත්

මල් තුරු මුදුනේ

පරවුණු පසුව වට්ටියේ

කොතැනද තිබුනේ.............

සඳ පායනතුරු බලා හිඳින්නෙමි...........

සමනොල සිරසින්
බැස එන ගඟුලක
සිසිලස වින්දෙමි
හුඟ කලෙකින්.......

මල් පෙති විසිරුණු
නිල් තණ පියසෙක
පහස ලැබූවෙමි
හුඟ කලෙකින්...........

සඳ රැස් නැහැවී
දිලිසෙන කඳුමත
මිහිර දකින්නට
හුඟ කලෙකින්........

සඳ පායනතුරු
බලා හිඳින්නෙමි
වැසි දිය පිරි
මේ කුළු අතරින්...............

‍පායනතුරු හිඳිමි මෙහෙම........

වැඩ ඇරුනත් වෙලාසනින්
මඟට බහින්නට විදිහක් නෑ
අඳුරු වලා අහස පුරා
ගිගුම් දි දී
මහ පොළවට කඩා වදී............

එක දිගටම මේ විදිහට
වහින වැස්සෙ තෙමී ගිහින්
මට හැදෙනා
පොඩි පොඩි ලෙඩ
බැහැ නොවැ දැන් දරාගන්ට............

එදා හිටං මගේ ළඟින්
පිහිටට සිටි නුඹවත් නැහැ
මගේ ළඟින් මුමුණ මුමුණ
මඟ දිගටම හිනාවෙවී
අපි දෙන්නා කී සැරයක්
යන්න එන්න ඇතිද එකට..............

ඇයි නුඹ අද වැඩට නාවේ
මට පාළුයි මට පාළුයි
මේ වැස්සෙ තෙමෙන්ට බැහැ
පායනතුරු හිඳිමි මෙහෙම.............