ආදරය

සොඳුරිය නුඹට මම ආදරෙ කරන             තරන්
පෙන්වමි දිනෙක දෝතින් මගෙ තුරුලෙ   තියන්
ආදර නදිය හරවා කිරි සයුර                    මැදින්
සුදු පරෙවියන් යුවලක් වෙමු බැඳුණු      පෙමින්

පෙර මඟ බලා හිඳිමි

පෙනෙන තෙක් මානයේ
දෑස් කෙවෙනි රිදුම් දෙන තුරු
කඳුළු බිඳු නෙතගින් පනිනද්දී
විවරව කවුළු පියන්පත්
ඉකි බිඳී යෞවනය
ගෙවී යන නිසාවෙන්
නුඹ නොමැත
රිදුම් දෙන ඉසව්වේ....

සියපත ද වියත් ය

දිනකර අවරගිරෙහි
ඇඟව ගොසින් ය....
ඔබ මොබ සැරි සැරූ
බමරිඳු ද නිහඬ ය.....
පෙරඹරෙහි අවදිව
විහිදුවා සියපත්
බමරිඳු වඩින තෙක්
ප්‍රමුදිතව
විකසිතව හිඳි
සියපත ද
වියපත් ය....

කයෙහි බැරිකම කිමැයි....

විඩාපත් ඇගිලි තුඩගින්....
සටහන් කරන්නට සිතට ආ යමක්...
වාඩිගත් මොහොතේ...
පරිගණකය අභියස..
රිදුම් දුන් හදවතම...
ඉරිතලයි දසැගිලි තුඩම...
වාරු නැති දෙපා යුග...
තතනයි රැදෙන්නට නුඹ අභියසම...
කිමදැයි නොදන්නෙමි...
කයෙහි ඇති මේ...
බැරිකම....

කිමද මා සිත....
මේ උමතුවෙන් මෙන්.....
ඉකි ගසා වැළපෙමින්...
සිනා සලමින් දසන් අතරින්.....
මදහසද...
කොක් හඩද...
විදුලියක් මෙන්....
වහා දැවෙමින්.....
යටපත් කරමින්...
මහා වේදනාවන්....
වැව් පත්ලක ඇති රොන් මඩක්සේ.....
හසරැළි නංවයි දිය රැළි විලසේ....