නුඹට මගේ පෙම හොඳින් දැනෙනු ඇත...........

පාවී යන මුදු සිහිල් වලාවෙක
මා ගත සිත අද පා වී යනු ඇත
නුඹ වෙනුන් මා පැතු හැම පැතුමම
නුඹත් සමඟ මිහිමත තනිවනු ඇත.....

නුඹේ ළඟින් තනි කම දුරලන්නට
මා සිටි බව නුඹේ හිතට දැනෙනවද
අද මා වෙනතක පාවී යන කළ
නුඹට මගේ පෙම හොඳින් දැනෙනු ඇත...........

මා ළය සනසා සතපා ලන්නට ඇයි ඔබ තවමත් මැලිවන්නේ.................

සුදු පාට පිණි වැටුන
මල් මල් මාවතේ.....
පාවී පාවී ඈතට ඈතට
යන්නට ඇත්නම්.....


නුඹේ සුමුදු සුරත රැගෙන........


කුස ගිනි නොදැනෙන
විඩාව නොදැනෙන
දුකක් වේදනාවක් 
කුමක්ද නොසිතෙන.........


ඒ සමනල් මාවත
කොයි අත ඇතිදෝ......


ඒ ලස්සන ලොව 
මා වෙත එන සඳ
නුඹ විතරක්
මගේ ලඟම හිඳිනවද...


දුක ශෝකය ළය
පලා දවන කල
මා ඇසුරින් නුඹ 
පලාන යනවද.....


ළය මත රඟ දෙන 
සුමුදු සුසුම් පොදි
අද හෙට මා අත
ගුලිකර ගන්නද.........


නුඹ ළඟ ඇති සඳ
පියා සලා යන 
ඒ සුසුමන් ඇයි යළි එන්නේ.....
මා ළය සනසා
සතපා ලන්නට
ඇයි ඔබ තවමත්
මැලිවන්නේ.................

මම උෙදන්ම අාෙව් වැට අයිනට අැයිදැයි මම ෙනාදනිමි.... කදු මතින් හිනැෙහද්දී හිරු කුමරු මුළු ෙලා්කයටම මම බලා සිටියා..... මා හදවතේ මල් පීෙදන්න නුඹ ද සිනාෙස්වි යැයි කියා මා සමගින්....... රැය පුරා නිදි වරා පහන් කළ යාමයෙ..... ඒකදු සිහිනයක ෙහා් දැවටී... දැවටී නුඹගෙ සුදු මුහුණ බලන්නට සැන්දෑෙව් ඉදන් මම ෙපරුම් පිරූ හැටි දනී මහද පමණක්ම...... ෙලාවට අැෙසන්නට හඩා වැෙටන්න බෑ මට ෙලා්කයා අසාවි අැයිදැයි කියා මා හඩා වැටුෙනාතින් කුමක් කියන්නද නුඹ සිනාෙසන්ෙන නැහැ කියා කියන්නද නුඹ සිනාෙසන්ෙන නෑ කියා...... ෙසාදුරු සිහිනයේ මා සතපවාලන්න සිනාෙසනු මැනවි මා හද සනසා නුෙඹන් ෙතාර ෙලාකයක් ගැන ෙකසේ සිතන්නද මා කියා.....